Windhausen, Kapelaan Paul

Geboren op 29 juni 1892 in Roermond.

Windhausen, Paul

Overleden op 28 maart 1945 in concentratiekamp Buchenwald (Duitsland)

Kapelaan Geurts beschreef Paul als volgt:
'De oorlog kwam en dreigde veel van wat met zoveel zorg en inspanning was opgebouwd weer verloren te gaan. In de vloedgolf van de nationaal-socialistische propaganda, met haar zuiver materialistische en heidense levensbeschouwing, zag hij een enorm gevaar voor het godsdienstig leven van zijn parochianen. Tegen deze funeste invloed wilde hij zijn parochie beschermen. Hij bezat een strijdersnatuur. Hij bezat de gave van het woord. Wat heeft hij in die tijd gepreekt. Wat wist hij zijn gehoor steeds te boeien. Wat kon zijn woord fel striemen, wanneer hij de heidense wereldbeschouwing 'te lijf' ging. Maar daarmee stond hij ook op de zwarte lijst bij de nazi's en de N.S.B.'ers.
De tijd kwam, dat vele jonge arbeiders in Duitsland moesten gaan werken. Overtuigd van de gevaren, naar ziel en lichaam, daaraan verbonden, zocht hij zoals altijd, direct naar middelen om zoveel mogelijk jongens voor die gevaren te redden.
Toen in september 1944 het front naderde en geen mannen meer veilig waren, stond hij de toren en de bergruimtes van de kerk af voor de onderduikers. Dit zou hem noodlottig worden. Zijn eerste kennismaking met de Gestapo liepo goed af: het was in die dagen, dat honderden Russische en Poolse vrouwen en meisjes hier tankgrachten moesten graven. Door medelijden bewogen, namen meerdere gezinnen meisjes op om ze te laten onderduiken. Ook pastoor Windhausen nam er een in huis, ofschoon hij reeds een gezin van een politieagent, die moest onderduiken, bij zich in de pastorie had. Achteraf bleek de Russin onbetrouwbaar en verried haar weldoener. De pastoor werd opgepakt en weggevoerd naar Duitsland. Gelukkig kwam hij na drie dagen weer terug.
Drie weken voor de bevrijding, op zondag 11 februari 1945, werd hij 's morgens in alle vroegte van bed gelicht. Wat was het geval? Een Duitse soldaat had in de toren een foto gevonden van een groep onderduikers, door hen gemaakt als herinnering aan hun verblijf aldaar. Bovendien gestencilde berichten van de BBC. Tot overmaat van ramp vonden zij bij zijn arrestatie een radio vor zijn bed staan. De beschuldiging luidde dan ook: Engelse propaganda in zijn preken en vermenigvuldigen en verspreiden van Engelse radioberichten.
Nu begon een welsiwaar korte, maar bittere lijdensweg: van de enen gevangenis ging het naar de andere, een barbaarse behandeling met niets te eten. Na een dag of tien arriveerden zij, reeds uitgeput door de gevangenis ellende en vermoeiende reis in beestenwagens, in Buchenwald. Na veel leed en ellende heeft hij hier op 28 maart 1945 zijn leven gegeven.

(B002)


(B002)