Geboren op 16 februari 1922 in Roermond.

Rietjens, Jan

Overleden aan de geleden ontberingen op 23-jarige leeftijd in concentratiekamp Hunswinkel (Duitsland).

Leo Aarts, een vriend van Jan, omschreef hem als volgt:
'Jan heeft het niet gemakkelijk gehad. Met wilskracht en toewijding zette hij door. Hij heeft als vele andere jonge kerels de gevaren en angsten gekend, die verbonden waren aan de weigering om voor de vijand te werken. Door deze weigering kon hij zich, vooral in de laatste studiejaren, nooit meer vrij bewegen. Steeds liep hij kans in handen van de bezetter te vallen.
Ondanks deze tegenwerking kwam toch tenslotte het eindexamen M.T.S. in zicht en met dit eindexamen een mooie toekomst. Hoe verheugde zich zijn vader er reeds op, zijn jongen na de bevrijding te zien ploeteren en werken om vooruit te komen. Zowel voor zijn ouders als voor Jan waren dit heerlijke vooruitzichten.
Vaak spraken we samen over onze toekomst. Jan's enthousiasme werkte aanstekelijk. Zijn hoogste ideaal was te mogen meewerken aan de opbouw van zijn arm vaderland. Nederland zal herrijzen, doch niet met hulp van mijn vriend.
De bevrijding van Roermond naderde, maar met de bevrijding ook de donkerste tijd voor de stad. De Maaslinie werd frontlinie, met al de gevolgen, die daaraan verbonden waren. Razzia's aan de lopende band. Tenslotte het hoogtepunt: alle mannen moesten zich, onder bedreiging metv de dood, melden. Velen gingen, maar onder de weinigen die de moed haden te blijven, was Jan. Gesterkt door het voorbeeld van zijn vader. Hij meldde zich dus niet. Een maand hield hij zich schuil, totdat hij op 28 januari 1945, tijdens de evacuatie van de stad, gearresteerd werd door de Sicherheitsdienst. Tegelijk met zijn vader, broer en oom. Zij werden naar Duitsland getransporteerd. Zijn moeder bleef alleen achter. Eerst werden zij naar de gevangenis in Keulen gebracht, waar zij met vele andere Roermondenaren hetzelfde lot zouden moeten delen. Bij het naderen van de geallieerde legers werden zij op 27 februari overgebracht naar concentratiekamp Hunswinkel bij Lüdenscheid. Een lijdensweg van drie dagen en drie nachten door de bittere koude. Ziekte, ontberingen en onmenselijke mishandelingen sloopten hun krachten. Het leed dat vader en zoon hebben moeten doorstaan kunnen zij niet meer vertellen. In de gevangenis van Hunswinkel zijn zij gestorven'.
(B002)