Geboren op 28 december 1899 in Harmelen.

Kooten, Willem Hendrik van

Gesneuveld op 39-jarige leeftijd bij een poging om het pontveer bij de Maasbrug te vernielen.

Op 10 mei 1940 werd de Maaslinie bij Roermond verdedigd door manschappen van het 17e Grensbataljon. De verdediging van de Maasbrug was in handen van de politietroepen. Sergeant majoor van Kooten was commandant van deze troepen. Op 7 mei was de Maasbrug al afgesloten voor alle verkeer. De versperringen op de oostelijke oprit van de brug werden al aangebracht. Alle verkeer werd omgeleid via het pontveer dat zich aan de noordelijke kant van de Maasbrug bevond (ter hoogte van de Arloflat).

Om ervoor te zorgen dat de brug niet onbeschadigd in handen van de vijand zou vallen was deze voorzien van een explosieve lading. Rond een uur of twee vond er op de Kapellerlaan een vuurgevecht plaats tussen de Nederlandse manschappen en enkele als Nederlandse soldaten verklede Duitsers. Tijdens de schotenwisseling ontstond er grote verwarring en de Duitsers konden in de duisternis wegglippen. Dit vuurgevecht en de aanwezigheid van de vijand in Roermond resulteerde erin dat de brugcommandant, 1e luitenant van Immerseel, er voor zorgde dat de brug niet onbeschadigd in handen van de vijand viel. De brug werd opgeblazen tussen 03.50 en 04.00 uur. De explosie was tot ver in de omtrek hoorbaar. De Duitse soldaten die in een vuurgevecht verwikkeld waren geweest op de Kapellerlaan hoorden de explosie ook. Zij begrepen dat hun opdracht, de Maasbrug onbeschadigd veroveren, niet met succes kon worden afgerond.

Het pontveer vormde nu nog de enige mogelijkheid om de Maas over te steken. Dit pontveer lag aan de westzijde van de Maas (de oever aan de kant van Horn). De Duitsers konden daarom geen gebruik maken van het veer. Na het opblazen van de Maasbrug ontving sergeant majoor van Kooten het bevel om het pontveer te vernielen. In het wachtgebouw van de politietroepen lagen nog explosieven. Sergeant majoor van Kooten ging samen met de korporaals van de politietroepen Heidt, Rens, Roerdinkholder en Peters deze explosieven halen om het bevel uit te voeren. Zij gingen daarmee naar het pontveer. Sergeant majoor van Kooten en korporaal Rens bevonden zich juist op het pontveer toen de Duitsers aan de oostoever verschenen. Korporaal Rens omschreef deze gebeurtenis in zijn gevechtsverslag: Juist toen we op het pontveer waren kregen wij een kogelregen van de overkant. Sergeant majoor van Kooten en ik waren de enigen op het veer. Sergeant majoor van Kooten zei: Laat je vallen. Terwijl ik mij liet vallen, keek ik om en zag, dat aan de overkant Duitsers met machinepistolen stonden. Wij hebben al onze munitie verschoten. De korporaals die waren achtergebleven op de dijk schoten ook. Wij wilden terugtrekken van het veer want wij hadden geen munitie meer. Sergeant majoor van Kooten ging eerst.' Terwijl sergeant majoor van Kooten onder de prikkeldraadversperring door wilde kruipen werd hij dodelijk getroffen. Hij was de eerste Nederlandse soldaat die sneuvelde bij de gevechten om de Maasbrug.

Sergeant majoor van Kooten ligt begraven op het Nederlands ereveld in Loenen. Hij kreeg postuum het Bronzen Kruis toegekend. De originele tekst van de toekenning van het Bronzen Kruis is: 'Heeft zich door moedig optreden tegenover de vijand onderscheiden, door in de vroege morgen van 10 mei 1940, onmiddellijk nadat de voetbrug over de Maas bij ROERMOND was gesprongen, zich onder 's vijands vuur met enige andere militairen naar het pontveer aldaar te begeven, teneinde dit tot zinken te brengen. Voorts door, bij het ontvangen van rechtstreeks op hem gericht, overstelpend vijandelijk vuur van de Oostzijde van de Maas, de strijd met de vijand aan te binden, totdat hij sneuvelde.