Persoonlijke verhalen uit frontstad Roermond (14)

Versperringen en deuren moetn open blijven - december 1944

Begin december moesten op bevel van de Ortskommandant alle voordeuren open blijven. De sloten moesten van de deuren worden gehaald. Volgens de Duitsers was dit voor de veiligheid van de burgers. Iedereen die zich op straat bevond bij een geallieerde artilleriebeschieting kon altijd en overal een huis binnen om dekking te zoeken. De echte reden was echter dat de Grüne Polizei en de Fallschirmjäger op elk moment van de dag, en de nacht, de huizen binnen konden. Zo konden zij onverwacht binnenvallen op zoek naar mannen.

Mevrouw Vlek in de Zwartbroekstraat deed de deur niet snel genoeg open, in de ogen van de Duitsers. Een zuster van de Ursulinen beschreef de rampzalige nacht: ‘Daden van terreur en tirannie nemen dagelijks in aantal toe. Afgelopen nacht was het weer zover. Een familie had de deur niet opengelaten. De Moffen komen, forceren het slot, en slingeren zonder meer een handgranaat naar de vrouw des huizes, die was komen aanlopen. Na een paar uur was ze aan haar verwondingen overleden. Dat geval heeft ons wat voorzichtiger gemaakt.’

Begin december begonnen de Duitsers met het aanleggen van versperringen in de straten. Het materiaal om de versperringen aan te leggen haalden zij weg bij het station. Jef Franssens kon vanuit het ziekenhuis zien dat er mannen aan het werken waren op het spoorwegemplacement: ‘Enkele groepen mannen zijn aan de sporen aan het werken, maar het lijkt er eerder op dat ze de sporen wegnemen in plaats van ze te herstellen. Eerst zie je ze draaien en wrikken, dan lopen er een hele rij, twee aan twee, met een spoorstaaf een eindje verder en komen ze terug. Het zijn geen militairen, waarschijnlijk Russen.’

De stukken rails werden schuin in gaten in de grond gestoken om zodoende een tankversperring te vormen. De rails werd later ook opgeblazen. Omwonenden moesten zich dan vaak in veiligheid brengen voor rondvliegende stukken rails, zo ook broeder Wendel: ‘De hele dag door enorme ontploffingen. Hier in de Godsweerderstraat komt ook een tankversperring. Ik stond in de tuin toen een vreselijk gierende fluittoon, die me door merg en been ging, de komst van een granaat aankondigde. Ik dacht dat hij een paar meter voor me zou inslaan. Ik rende weg en kwam met mijn hoofd tegen een paar waslijnen aan en bleef op de grond liggen tot ie was neergekomen. Later bleek dat het een stuk rails was dat een 20 meter achter me een tak van de boom had afgeslagen.’

Door de hele stad werden op die manier versperringen aangelegd. L. Wiermans hoorde de Duitsers op de Minderbroederssingel: ‘Overdag, vooral in de avonduren zware ontploffingen. Later bleek dat de Minderbroederssingel bij gedeelten werd opgeblazen. Hierop werden dan versperringen aangebracht.’

Versperring op de Minderbroederssingel met Toos, Fie en Mia van Dinter (Eric Munnicks)

De aanleg van versperringen en verdedigingswerken in en om Roermond vorderde gestaag. De Duitsers waren nog niet van plan om Roermond te verlaten.