Voor veel Nederlanders is de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog zwart/wit. De keuzes die de mensen nemen in zo'n oorlog worden vaak als goed of fout gezien. In de meeste boeken en artikelen wordt een verzetsman als heldhaftig afgeschilderd en als 'goede' nederlander en een nederlandse SS'er of NSB'er als verrader, onsympathiek en als 'foute' nederlander. De scheiding tusen goed en fout is duidelijk herkenbaar. Er wordt helemaal niet stilgestaan bij de vraag waarom iemand zo'n keuze maakt. Die keuze staat ook heel vaak los van de nazi-ideologie.

Door de jaren heen is gebleken dat de scheidslijn tussen goed en fout niet zo zwart/wit te trekken is, er is een duidelijk grijs gebied. Er zijn nederlanders die bij de NSB zijn gegaan als de zogenaamde 'brood NSB'er', dus puur en alleen om het gezin te kunnen onderhouden. Iemand die lid werd van de SS deed dit ook heel vaak van de avontuurlijke gedachte. Is daar iets mis mee: zeker niet. Hadden ze langer moeten nadenken over hun keuze: misschien wel. De gezinnen/kinderen hebben na de oorlog vaak te lijden gehad onder het stigma 'fout'.

De relatie tussen Nederlandse meisjes en Duitse soldaten kwam vaker voor. Een voor Roermond bekende Fallschirmjäger was Willy Held. Hij was door majoor Matthaeas, te Helden, gedegradeerd van “Spies” tot gewoon “Feldwebel”. Held had ruzie gemaakt met zijn toenmalige onmiddellijke chef, een luitenant, over een Nederlands meisje. Toen Held nog in Helden verbleef was zij stiekem naar Helden gereisd en was bij Held in diens kwartier gebleven.
Foto: Willy Held en zijn Nederlandse vriendin.

(F008)