De discussie over de aanleg van een viaduct liep al enkele jaren. De wachttijden voor de gesloten spoorbomen waren extreem lang. De ergernis was groot.

1935
In het tijdschrift 'Mooi Limburg' verscheen een foto met de vraag: 'Wanneer zal het eeuwig lange wachten voor de bekende overweg in Roermond afgelopen zijn?'

(B003)

1936-1937
De grond waarop het viaduct gerealisserd zou moeten worden was niet allemaal in het bezit van de gemeente. Enkele percelen waren in het bezit van de heer Boom. Deze was echter bereid om deze percelen te ruilen voor enkele andere percelen tuingrond.

Op 3 november 1936 werd begonnen met de bouw van een viaduct. Voetgangers konden gebruik blijven maken van de spoorwegovergang zolang de situatie het toe zou laten. Voor overig verkeer was er een andere route aangegeven.

Honderden betonnen en houten palen werden door een stoom-hei machine in de grond gedreven, die als fundament dienden voor het viaduct.

(B003)

De keermuren van de opritten werden vol beton gegoten.

(B003)

Langzaam maar zeker werd de eerste pijler zichtbaar. Het bouwen van en viaduct bracht veel grondwerk met zich mee, in totaal 55.000 kubieke meter.

(B004)

9 december 1937
Het viaduct werd opengesteld voor verkeer. De bouw had eigenlijk in juli gereed moeten zijn. Deze had een paar maanden langer in beslag genomen vanwege de intensief gebruikte spoorwegroute.

(B004)